Το ποτάμι...το ποτάμι με φωνάζει να βρέξω το πέλμα της ψυχής.
Κυριακή 3 Ιουνίου 2007
Με την αφή
Με την αφή στα δάχτυλα τειχίζω το πριν βάζω ξόβεργα στο ποτέ. Η γέψη από τρελό νυφοστόλι, Στο στόμα. Διαγράφω την ενατένιση στο έρεβος Και πάνερμος μεσουρανώ Στο λίγνεμα του σκότους.
Με την αφή στα δάχτυλα
2 σχόλια:
"και δεν μπορώ να γίνω
άνεμος σαν κι εσένα
είμαι ποτάμι μαύρο
κυλάω απελπισμένα"
Λιγνό κλαράκι νοτιάς το τύλιξε, η νύχτα του ήταν προσμονή,ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΒΕΝΟ.Πυκνό σύννεφο νυφοστόλιστο.
Δημοσίευση σχολίου