sinnefo

Σε έναν άνεμο δραπέτη...

Θα ανταμώνουμε στις αναμνήσεις του παρελθόντος.

Γελώντας με τη γλυκιά αύρα της Αγάπης

Θα μεθάμε με τη λατρεία του κορμιού,

ξέπνοοι πάνω Στον αφρό της θάλασσας

Θα μου κρατάς το χέρι εκεί στο ουράνιο τόξο των χρωμάτων.

Θα περπατάμε στη θολή αχλή του χρόνου

χωρίς φτιασίδια χωρίς ένδυμα .

Ωκεανός…και τυλίγω τα χέρια γύρω μου… άγγιγμα δικό σου…

κάθε κύτταρο κάθε σπιθαμή.

Ωκεανός απέραντος απλώνω τα χέρια στον ήλιο

ζητώ βάλσαμο για τις πληγές.

Παρακαταθήκη αφήνω την ψυχή…