Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

....


Η φωνή σπάει
Ανθίζουν τα φύλλα της
Τα μάτια χαμηλώνουν

Υποκλίνομαι
Στο πρώτο πέταγμα
Κύκνου λευκού.

Πλημμύρισε η ψυχή...

Μια κινούμενη άμμο...

λευκές κόλλες...

Τώρα που η μέρα έφυγε

Έχασα την ενατένιση των πραγμάτων

Ώρες , στιγμές , μέρες

Επιμένουν

Θρύψαλα παντού

συνεχές βουητό μελισσών

3 σχόλια:

quartier libre είπε...

κινούμενη άμμος
κινούμενη
άμμος

παράλληλος είπε...

Αντίστροφα:

Οι μέλισσες
βουητό
στα θρύψαλα,
ώρες,
μέρες
που έφυγαν!
Πλημμύρα!

Την καλημέρα μου.

sinnefo rain είπε...

Καλως τον καλημερα