Κ.Μπωντλαίρ. "semper eadem" Τα άνθη του κακού"

Ας την καρδιά μου, ας τη να στο ψίμα να μεθύσει!
στου ωραίου ματιού σου τ' όνειρο τ΄ωραίου ν' αρμενίσει,
και στων βλεφάρων σου τη σκιά πολύ να κοιμηθεί!