Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία - Ενδελέχεια

Κ.Μπωντλαίρ. "semper eadem" Τα άνθη του κακού"

Ας την καρδιά μου, ας τη να στο ψίμα να μεθύσει!
στου ωραίου ματιού σου τ' όνειρο τ΄ωραίου ν' αρμενίσει,
και στων βλεφάρων σου τη σκιά πολύ να κοιμηθεί!

Ντίνος Χριστιανόπουλος, "Τύψεις"

όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει
η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι
τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου
από νύχτα σε νύχτα να πληθαίνουν:
δρόμοι που πήρα με χαμηλωμένα μάτια
φώτα που πέσαν πάνω μου ανελέητα
λόγια πιο πρόστυχα κι απ' τις χειρονομίες