Η πείνα μου αμφίδρομη διαδρομή
σε ανίερους εραστές
Μετρώ το βάθος του μυαλού
Μετρώ το βάθος του μυαλού
και βγαίνω μείον στο δίνεσαι- δίνομαι
Απέναντί μου εγώ και η φυματική εμμονή μου
Απέναντί μου εγώ και η φυματική εμμονή μου
να κόβει στα δυο το σώμα που ανέθρεψα
Λες: το φως απ’ ο σκοτάδι δεν κατακτιέται
Λέω: πήρες λάθος δρόμο, η διαδρομή είναι αντίθετη.
Λες: το φως απ’ ο σκοτάδι δεν κατακτιέται
Λέω: πήρες λάθος δρόμο, η διαδρομή είναι αντίθετη.
16 σχόλια:
@ με το συμπάθειο,
διαβάζετε νεφρούς και καρδίας
πριν γράψετε;
διάβολε,
με τρομάζει απόψε ετούτο το κείμενό σας...
Μην σε τρομάζει λέξεις σκόρπιες είναι σε αψυχο χαρτί.
Ενας απλος γραφίας είμαι που ξεσπάει πάνω του.¨
:)
@ καλά το σκέφτηκα , πως
"ο παλιός"
και δοκιμασμένος
είναι αλλιώς.
άσε με μένα εδώ να παραμιλάω, καρδούλα μου.
δικά μου παραληρήματα είναι...
νεφ,
θέλω σαν αγρίμι να ουρλιάξω
Να φωνάξεις δυνατά να βγει όλο το μαυρο αν υπάρχει και μετα μουσική ή μια βολτα να δεις αγαπημενες εικονες
πότε και πού ουρλιάζουν τ αγρίμια;
όχι μες στις πολυκατοικίες, ε;
Ευτυχώς να λες που βγαίνεις μείον!...
Ευτυχώς!
Φοβάμαι αυτούς που εμφανίζουν θετικό πρόσημο και οι δρόμοι τους είναι ευθείες.
Καλή σου μέρα, Συννεφούλα!
*καλημέρα Γιωργο
*Λεξη μου εγω όταν θελω να ουρλιάξω πάω στον κάμπο μου ψυχή ζωσα δεν είναι εκεί αλλά και να είναι η έκταση της είναι τόσο μεγάλη που δεν σε ακούει κανεις και ουρλιάζω ως να μου πονέσει ο λαιμός
@
μες στα καμμένα θα καθίσω.
ξέρεις, nef, πώς είναι από μέσα ένα καμμένο δάσος;
μαύρα κούτσουρα, μαύρα κούτσουρα.
μπορείς να καθίσεις εκειδά.
ήσυχα στέκεσαι κι εσύ, μέσα στα μαύρα κούτσουρα.
θυμάμαι, πριν χρόνια, μιά τολμηρή κραυγή σου.
δε φοβήθηκες
δεν το σκέφτηκες
δε ντράπηκες.
κραυγή μπροστά σε κοινό !
"να σταματήσει η συναισθηματική κακοποίηση των γυναικών" !
το πιστεύεις, πως θυμάμαι εκείνην την κραυγή σου;
πώς θα μπορούσα να το ξεχάσω;
ενώ τους ανθρώπους υπερασπίζομαι,
μιά φορά,
ένα πλάσμα μικρό κι αδύνατο,
κι εμένα με υπερασπίστηκε ...
πώς θα μπορούσα να το ξεχάσω;
κάποτε,
ίσως έρθουν μέρες καλές
*Λέξη μου
Ομορφος είναι ο κόσμος
η βρύση του ματιού...
Γ.Θεμελης
@ ποιά βρύση;!
θάλασσες γεμίσανε...
προσπαθω να διαβάσω αλλά το μεν συννεφο πρόθυμο το δε πνευμα του συννεφου απρόθυμο αλλα που θα μου πάει θα το στρώσω (το πνευμα)
:)
Τα αντάρτικα δεν γίνονται στον κάμπο.
Βγες στο βουνό!
Καλή σου μέρα.
*παραλληλε
Δηλαδη να πάρω να όρη και τα βουνά
την καλημερα μου
Όχι υποχρεωτικά μ' αυτή τη σειρά...
Μπορείς να πάρεις πρώτα τα βουνά και μετά τα όρη, να δεις τελικά τι σε εκφράζει καλύτερα!
;)
Την καλησπέρα μου!
@ ήρθα κι απόψε
ν' ακουμπήσω λίγο εδώ.
σιωπηλά.
δε θέλω κουβέντες.
χωρις κουβεντες...
Δημοσίευση σχολίου