Ο χωρισμός μπορεί να είναι δύσκολός, αλλά η αγάπη δυσκολότερη
Όταν ακούς τη λέξη «σ’ αγαπώ», διαπερνά το σώμα σου σαν κόκκοι άμμου από ανεμοθύελλα που τρυπάνε την καρδιά σου και την ανοίγουν διάπλατα σε αυτόν που αγαπάς. Όταν ακούς τη λέξη «σ’ αγαπώ» φουσκώνουν τα πνευμόνια σου και ξεφυσάς από το βάρος που έχει αυτή η λέξη. Το πρόσωπό σου είναι σαν το σύμπαν, τα μάτια σου είναι δυο μεγάλα άστρα που λάμπουν όλη τη μέρα εκτός απ’ όταν ξεκουράζονται για να είσαι όλο και πιο δυνατή την άλλη μέρα, πιο δυνατή και πιο όμορφη, όταν τα μάτια σου με κοιτάζουν μαγεύομαι κι όταν με ακουμπάς αλλάζω τη ζωή μου και φεύγω στο διάστημα ελπιδοφόρος ότι θα βρω κάτι ομορφότερο από σένα αλλά μάταια ψάχνω για αυτό το λόγο αγάπη μου σε αγαπώ. Με κάθε σου βήμα έρχεσαι και πιο κοντά σε μένα με κάθε σου χαμόγελο μου δίνεις ελπίδες για το κάθε «γιατί» στην ευτυχισμένη αλλά και μίζερη ζωή μου για μένα είσαι το ουράνιο τόξο μετά την βροχή γιατί το σώμα ερωτεύεται αλλά η ψυχή αγαπάει. Η αγάπη μου είναι ένα καράβι, σε όλες τις φουρτούνες σηκώνεται και συνεχίζει αλλά κανείς δεν ξέρει αν τα βράχια που θα συναντήσει θα το βοηθήσουν ή θα το κάνουν κομμάτια. Για όλα αυτά δεν μπορώ να αφήσω αυτό το ποίημα χωρίς να πω «Σ’ αγαπώ».
Όταν ακούς τη λέξη «σ’ αγαπώ», διαπερνά το σώμα σου σαν κόκκοι άμμου από ανεμοθύελλα που τρυπάνε την καρδιά σου και την ανοίγουν διάπλατα σε αυτόν που αγαπάς. Όταν ακούς τη λέξη «σ’ αγαπώ» φουσκώνουν τα πνευμόνια σου και ξεφυσάς από το βάρος που έχει αυτή η λέξη. Το πρόσωπό σου είναι σαν το σύμπαν, τα μάτια σου είναι δυο μεγάλα άστρα που λάμπουν όλη τη μέρα εκτός απ’ όταν ξεκουράζονται για να είσαι όλο και πιο δυνατή την άλλη μέρα, πιο δυνατή και πιο όμορφη, όταν τα μάτια σου με κοιτάζουν μαγεύομαι κι όταν με ακουμπάς αλλάζω τη ζωή μου και φεύγω στο διάστημα ελπιδοφόρος ότι θα βρω κάτι ομορφότερο από σένα αλλά μάταια ψάχνω για αυτό το λόγο αγάπη μου σε αγαπώ. Με κάθε σου βήμα έρχεσαι και πιο κοντά σε μένα με κάθε σου χαμόγελο μου δίνεις ελπίδες για το κάθε «γιατί» στην ευτυχισμένη αλλά και μίζερη ζωή μου για μένα είσαι το ουράνιο τόξο μετά την βροχή γιατί το σώμα ερωτεύεται αλλά η ψυχή αγαπάει. Η αγάπη μου είναι ένα καράβι, σε όλες τις φουρτούνες σηκώνεται και συνεχίζει αλλά κανείς δεν ξέρει αν τα βράχια που θα συναντήσει θα το βοηθήσουν ή θα το κάνουν κομμάτια. Για όλα αυτά δεν μπορώ να αφήσω αυτό το ποίημα χωρίς να πω «Σ’ αγαπώ».
Γ.Κ
4 σχόλια:
θέλω να μαντέψω... είναι αγόρι, έτσι; (και ξαφνικά βαφτίζομαι σωβινιστής και περιθωριοποιούμαι.
Απλά σ' αυτή την ηλικία για τα κορίτσια ξεκινά μια άλλη ανησυχία βιολογική, ενώ για τα αγόρια είναι τα τελευταία σημάδια του ρομαντισμού που σβήνει γοργά πριν στραφούν προς το κέντρο του σκληρού τους "εγώ"
Ναι είναι αγόρι :)
ευχαριστώ για την επιβεβαίωση.
Είναι ένα ερωτευμένο αγόρι
Δημοσίευση σχολίου