Φυγόκεντρος ενέργεια

Η αντοχή μου έγινε πίστη

και η κλίνη μου μισό αποτύπωμα στη θέα του παράλογου

ο πόνος μου διανθισμένα τριαντάφυλλα.
Εγώ είμαι ένα σύννεφο

που μετάλαβε στην άκρα του ουρανού

το μέλι μιας πανάρχαιας συνουσίας,

κατοικώ στο μαντείο του άπειρου

μετουσιώνοντας το χάος σε εκλάμψεις

εγώ είμαι μια νεφέλη

που γυρνάει σε καιρό αγρύπνιας

να κλείσει τα παραθυρόφυλλα της μάνας γης.
Σε μια αιωνιότητα και κάτι

ανασκαλεύω το χορτάρι της γης…

το χέρι πού είναι το χέρι σου;

και γω που έμαθα να σέβομαι τον θάνατο

μέχρι να συμπληρώσω την ύπαρξή μου,

έπεσα απ’ την ψυχή μου, χάμω.

Νεφέλη