Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Έτσι...απλά


Ο πόνος να σκορπίσει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
Σκόνη να γίνει
Πιάνομαι από το εγώ μου, είμαι και δεν είμαι.
Χαμογελάω, δεν γελάω
Πάνω στο ηλιοβασίλεμα της ζωής μου περπατάω, μετράω…
Σιγουρεύομαι ότι υπάρχω μια πορεία σε ένα καιρό απόσκαιρο, απροσέγγιστο
Ξόμπλια στα μαλλιά, φτιασίδια ανώφελα, αντίμετρο για της ζωής το διάβα.
Φαλκιδεύω τις εποχές, τους Χειμώνες της θλίψης μου, τα Φθινόπωρα της μελαγχολίας μου, την Άνοιξη του έρωτα, το γαλάζιο του Καλοκαιριού.Να σκορπίσει ο πόνος σε μια πορεία αντίρροπη.

7 σχόλια:

Αιολος είπε...

Να σκορπίσει ναι. Και μετά σε χάσαμε τελείως.

Αιολος είπε...

Όχι;

sinnefo rain είπε...

οχι, ολα καλά, ξέρεις ότι δεν μιλάω και πολύ...

Αιολος είπε...

Είναι γεγονός. Θα σε προτιμούσα διαχυτικότερη. Αλλά αυτή είσαι, αυτή τη βροχή θα φέρεις;)

sinnefo rain είπε...

¨:)καλε μου Αιολε

quartier libre είπε...

πώς σκορπίζει ο πόνος στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα;
και πώς γίνεται σκόνη;

να έχετε καλές γιορτές.

sinnefo rain είπε...

ευχή κάνω λεξη μου και που ξέρεις μπορεί κάπου κάποτε κάποιος να με ακούσει...