Κορμί με σάρκα

Πήρα στα χέρια μου τον ωκεανό
Πυρπόλησα τα χαμένα φεγγάρια της ξεγνοιασιάς και ξεγέλασα τον θάνατό μου.Τη γλώσσα του κορμιού τη διδάχτηκα μέσα απ’ τις σιωπές των τρελών
καταλήγοντας
πως η σάρκα αφουγκράζεται ρίψεις βότσαλων σε ωκεανούςκαι τα όνειρα -- απ’ τον καταιγισμός μιας αόρατης επιθυμίας για ζωή--
την διαφεντεύουν.Το κορμί καμιά λογική δεν τ’ οδηγεί μόνο η φαντασία της ψυχής μπορεί να τιθασεύσει την απεραντοσύνη του
και την ουσία του την αναζήτησα στις πνοές του κόσμου μα δεν τη συνέλαβα γιατί
δεν μπορείς να ορίσεις κάτι απόλυτα ατίθασο.
Τη σημασία της σάρκας την απέθεσα στο γείσο της αιώνιας περιπλάνησης παρέα με το χρόνο έτσι καθώς σχίζω στα δυο τον συρμό της σκέψης.

Νεφέλη