Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Καλύτερα χωρίς τίτλο


Γεννήθηκα μια μέρα που το χάραμα ίσκιους ανέτειλε

και το παιδί που είχα μέσα μου πότε έκλεγε και πότε γελούσε
Γεννήθηκα μέσα σε ένα μύθο

που τα κομμάτια του τα χάιδευε δειλά η ελπίδα

και η ψυχή ανάσαινε τους χτύπους της μοναξιάς
Γεννήθηκα μες στην πέτρα

και η χαρά δεν ήταν τίποτε άλλο
παρά μια ανάσα στο βροντερό γέλιο της καρδιάς
Γεννήθηκα αλφάδι που μετρούσε την υπερβολή

στα σταυροδρόμια της τρέλας μου

για να αποθέσει φόρο τιμής σε αυτό το κάτι που ζύγωνε...
Νεφέλη

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Είπες...


Αναζητώντας τη θάλασσα που δεν έχει ενοχές,
με ένα κατάρτι από τυχάρπαστες ανάσες
αρμενίζω στις σιωπές της ψυχή σου.
Γεννήθηκα και φυτεύτηκα στις αμυχές του κορμιού σου,
Είπες να μπήγω στο φως ρανίδες σκότους από τα αναφιλητά μου
Είπες να κάνω γόνιμο το χέρσο χώμα της πνοής μου
Να ξεπλύνω την ανέκδοτη ασυνέχεια του σαλεμένου μου νου
Είπες να ταΐσω το σώμα με τη θέρμη μιας αγκαλιάς.

Νεφέλη

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Χαμογέλα ρε τι σου ζητάνε


Η πείνα μου αμφίδρομη διαδρομή

σε ανίερους εραστές
Μετρώ το βάθος του μυαλού

και βγαίνω μείον στο δίνεσαι- δίνομαι
Απέναντί μου εγώ και η φυματική εμμονή μου

να κόβει στα δυο το σώμα που ανέθρεψα
Λες: το φως απ’ ο σκοτάδι δεν κατακτιέται
Λέω: πήρες λάθος δρόμο, η διαδρομή είναι αντίθετη.