Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Και τι τίτλο να βάλω;


Το μάτι μου κλείνει
στην αθέατη πραγματικότητα
μιας ξοδεμένης έκρηξης,
δίχως σημασία η ροή του λόγου
γελάει σαν τεντωμένη χορδή βιολιού,
απώτερος σκοπός μου
η διαφυγή προς την ελπίδα.

8 σχόλια:

quartier libre είπε...

πραγματικότητα
ξοδεμένη έκρηξη
δίχως σημασία
γελάει
απώτερος σκοπός

διαφυγή
ελπίδα ?

sinnefo rain είπε...

παντα η ελπίδα...

Σμίχελης είπε...

έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι η ξοδεμένη έκρηξη είναι η αποτίναξη κάθε περιττού που έχει επιβληθεί από τους άλλους πάνω μας, μέσα μας και είναι ξένο σώμα που ανλτεί δύναμη από μας και μας αποδυναμώνει. Ναι αυτή η έκρηξη που είναι ξοδεμένη για τους αλλούς είναι προπέτασμα καπνού για μας για να αποκαθάρουμε τον εαυτό μας δίχως οι άλλοι να το αντιληφθούν, αλλά να το θεωρήσουν μονάχα ως ξόδεμα, ενώ εμείς θα κλείνουμε το μάτι στην αθέατη πραγματικότητα για να τη νοιώσουμε καλύτερα ή και θα της κλείνουμε το μάτι όπως το κλείνουμε σε κάποιον δίχως να μας αντιληφθούν οι άλλοι. μετά ξεκινά η διαφυγή προς την ελπίδα.
έτσι το αντιλαμβάνομαι, δλδ ως αρκετά αισιόδοξο.

quartier libre είπε...

σμιχ. αγαπημένε - sorry nef :)
πολύ γουστάρω τις τρελές σου αναλύσεις :)
για κάμετε κάτι, σας παρακαλώ,
να βρεθούμε !
ξεχρονιάσαμε...

Σμίχελης είπε...

και γω το θέλω πολύ μα μεχρι το φθινόπωρο δεν θα μπορώ να κουνήσω απο τη δουλεια. οπότε σας περιμένω στα μέρη μου.

quartier libre είπε...

ναιαιαιαιαι...
και σαν που ήρθαμε, νοιάστηκες !
:)

Ανώνυμος είπε...

...κι είναι που γελά
κι ας μη ορατή
ροή και εκτόξευση έκρηξης
με βέλος ή μη
πάντα ελπίδα
κι ευτυχώς...

καλημέρα σύννεφο

sinnefo rain είπε...

καλημέρα mist :)