Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Χωρίς τίτλο... Παραλήρημα


Ανασαίνω τον φόβο και θρέφω την ελπίδα...


Η σκέψη άρρηκτα συνδεδεμένη με το χρόνο ο χρόνος κύμα που σκάει στο βράχο του υποσυνειδήτου, το υποσυνείδητο άμπωτη στα χέρια, στα χέρια που αραξοβόλισαν σε λιμάνι στείρο, παναλκής στρέφει το πρόσωπο ο θάνατος μα δεν τον φοβάμαι πολεμάω της ψυχής μου τα ύστερα για την αδυναμία μου ζητώ συχώρεση (αν μπορώ να ζητήσω από κάπου). Του πεύκου η ακίδα μεστώνει στο κορμί, αίμα στα σπλάχνα του χριστού μου που σταύρωσα και ανάστησα από το πέλμα της άγουρης ελευθερίας μου.

Ανασαίνω τον φόβο και θρέφω την ελπίδα...

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
quartier libre είπε...

καλησπέρα, συννεφιά μου

sinnefo rain είπε...

καλησπερα λέξη μου είσαι καλά;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
quartier libre είπε...

καλημέρα συννεφιά μου

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.