Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο και είναι σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης.Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής.
SLOW DANCE
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ?
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με
σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο»
και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο
να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.Μην χορεύεις τόσο γρήγορα .
Η ζωή είναι μικρήΗ μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τημισή χαρά της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε.
Ακου την μουσική Πριν τελειώσει το τραγούδι.
4 σχόλια:
Αργά αργά ανατέλει σύννεφο, πάνω απ το λόφο,
παίξε στη φωτεινή σκιά του.
Σε κορμί καρυδιάς τ όνομά σου χάραξα
κόκκινες δυό καρδιές
αγκαλιάζει ξανά η φλούδα ενωμένες
με του πόνου το βέλος.
ΥΓ διέγραψα πριν από λάθος,σόρυ!
Ξεφλούδισε η ψυχή και άφησε τα φύλλα της πάνω σε χαρακώματα πολέμου. Μια πάλη ανάμεσα σε άγριους ουρανούς και ορμητικά ποτάμια.
Μικρά κοσμήματα εδώ,μπαίνω και με τέρπουν τα τέχνης χεριών λεπτουργημένα.
ΥΓ δε σχολίασα το κείμενο,η τρυφεράδα του με ξεπερνά.
Δημοσίευση σχολίου